PANGUIPULLI

Een wandeling langs 2 mooie watervallen in het park. Daarna een retourtochtje van  3 uur met de ferry gemaakt over het meer met een retourticket voor € 1,40. Mooi weer, relaxte dag en opnieuw terug bij het klooster.

HUILO HUILO

Huilo Huilo is een privé natuurpark op de grens van Chili en Argentinië dat geënd is op ecotoerisme. Je kan er verblijven op een camping (zoals wij doen), maar ook bijvoorbeeld in een boomhotel, waar je een kamer kan boeken vanaf € 280,00. Met succes wordt hier de bijna uitgestorven huemal (andeshert) gefokt en opnieuw uitgezet.

PANGUIPULLI

Ook Chili kent zijn merengebied en dat is op sommige plekken niet minder toeristisch dan in Argentinië. We zijn neer gestreken op het terrein van een voormalig kapucijnenklooster uit begin vorige eeuw. Het is een oase van rust met een kerk en een cultureel centrum. Al ontkomen we niet aan het klokken gebeier op de zondagavond.

VILLARRICA

Gisteravond werd ons duidelijk welke omvang de bosbranden in Chili hebben en wat voor een impact dit heeft voor het land. Wij moeten bekijken of we onze reisplannen moeten aanpassen. De meeste natuurparken zijn gesloten, grote gebieden zijn verwoest en in het hele midden Chili is de lucht vervuild. Het stadje waar we nu zijn houdt een inzamelingsactie voor flessenwater en hondenvoer voor de getroffenen en de brandweer.

VILLARRICA

Vandaag voor de zevende keer binnen 3 maanden de grens tussen Argentinië en Chili overgestoken. Daar ben je ruim 2 uur mee kwijt en dan hadden we nog het geluk dat de controle op de camper minimaal was. We staan opnieuw aan een meer met uitzicht op een vulkaan die in 2015 voor het laatst heeft gespuugd.

PARQUE NACIONAL LANÍN

Een mooie wandeling naar een meer in de buurt gemaakt, waarbij de vulkaan niet uit het zicht verdween. Het is warm weer en erg stoffig. Een ieder van ons heeft zijn eigen idee hoe de voeten te verkoelen en stofvrij te krijgen.

PARQUE NACIONAL LANÍN

We kamperen op 1200 meter hoogte aan de voet van de vulkaan Lanín. Met z'n 3776 meter markeert die de grens tussen Argentinië en Chili. Het is opnieuw een prachtig landschap om in te vertoeven.

JUNÍN DE LOS ANDES

Straatnaambordjes in Argentinië en Chili geven veel meer info dan bij ons in Nederland. Buiten de naam van de straat geven ze ook de nummers van de gebouwen aan. Daarnaast wordt door middel van pijlen duidelijk gemaakt of het één- of tweerichtingsverkeersweg is (daar zijn geen verkeersborden voor). Verder wordt elk bord in een stad vaak opgesierd met het symbool van die stad. Junín de los Andes noemt zich de hoofdstad van de forel.

LAGO TRAFUL

We hebben een dagje bijgetekend. Nu ons plekje van de andere kant bekeken.

LAGO TRAFUL

Het gebied waar we nu zijn is een van de trekpleisters in het zomerseizoen. We volgen de ruta de los seite lagos. Een prachtige rit van ruim 100 km langs gletsjermeren. Ergens halverwege kamperen we tussen de Argentijnen bij Lago Traful. Ondanks het hoogseizoen is het hier prettig vertoeven.

COLONIA SUIZA

Vandaag een mooie fietstocht gemaakt langs de meren van Bariloche. Wij zijn vroeg weggegaan, want dan is het nog rustig. De meeste Argentijnen komen pas na 11 uur tot leven. 's Middags heerlijke forel gegeten bij een kwekerij aan een van die meren.

COLONIA SUIZA

Cultuur bepaald? Wij hebben het idee bij de naam Colonia Suiza het beeld van een voormalig kurort voor tbc of astma patienten, maar hier blijkt het anders te zijn namelijk een nederzetting van Zwitserse boeren uit 1899 dat is omgetoverd tot een toeristiche attractie met alles wat daar bijhoort.

RIO MANSO

Deze reis voor de vijfde keer onze fietsen gebruikt. Dit keer voor een tochtje langs de rivier.

RIO MANSO

Kleine camping aan een bergriviertje net onder Bariloche.

LAGO PUELO

Leg het in het Spaans maar eens uit hoe je je haar wilt hebben geknipt. Eraf kan altijd, erbij niet. Het moet in ieder geval kort.

LAGO PUELO

Het meer is omringd door veel groen. Bomen die op mangrove lijken en met hun voeten in het water staan, maar ook veel bramenstruiken en appelbomen. Een soort oase in het kale pampalandschap. Groen betekent ook kans op regen en dat was vandaag ook het geval. Een wat druilerige dag met af en toe wat zon.

LAGO PUELO

We gaan de komen dagen 'meren hoppen' in het vakantiegebied van de Argentijn. Als eerste strijken we neer op een camping in een natuurpark aan Lago Puelo. We hadden topdrukte verwacht in het hoogseizoen, maar het valt reuze mee op deze mooie en ruime camping.

ESQUEL

We hebben vandaag een lanterfanter dag gehouden. Vanochtend ontbeten in de hostel bij de camping en vervolgens rond het middaguur even het stadje in. Daar zagen we dat er een festival was bij het historische treinstationnetje: een gaucho die met zijn paard kunstjes uitvoert, de tango, muziek, eten en drinken. Niet spectaculair, maar het was wel aangenaam vertoeven.

ESQUEL

We zijn weer terug op de plek waar we 2 maanden geleden ook waren. Het geplande zuideljke rondje hebben we gefikst en de eerste 10.000 kilometers staan op de teller. We gaan nu ons noordelijke rondje doen. Dat zal even wennen zijn want de temperaturen schieten omhoog, zodat we weer echt buiten kunnen leven. Hoe warm de nachten zullen worden moeten we nog ervaren. In Esquel hebben de bergtoppen in ieder geval geen sneeuw meer en is het aanzienelijk drukker dan de eerste keer. Als foto deze keer een poging om de route tot nu toe in kaart te brengen.

FACUNDO

Argentinië weer doorgestoken richting Andes. Dat is een tochtje van 230 km door een leeg landschap dat wordt opgevrolijkt door jaknikkers. Dertig procent van de olieproductie van het land komt uit dit gebied. Onderweg hebben we in de regen onze eerste ruitschade opgelopen, een koeienoog. Niet zoals verwacht op een ripioweg maar gewoon op asfalt.

RADA TILLY

Onze resereve gastank in Puerto Deseado met butaan kunnen laten vullen, zodat we voorlopig zonder problemen kunnen koken. Morgen gaan we weer richting Andes. Vandaag nog wat plaatjes van de kust.

PUERTO DESEADO

Al is het volgens de reisgidsen zozo hier, hebben we een erg leuke dag gehad. In de ochtend hebben we een wandeling langs de kust gemaakt. 's Middags een mooie boottocht langs cormorans, zeeleeuwen en pinguins.

PUERTO DESEADO

Aan het einde van een 125 km lange, kaarsrechte zijweg van de R3 ligt het onaanzienlijke havenstadje Puerto Deseado met een roemrucht verleden. Eens het eindpunt van een treinroute vanuit Chili voor het vervoer van mensen, wol en ertsen. Het station in Engelse stijl uit 1909 is nog een stille getuige. Nu komen de bezoekers voor de dieren die leven in het estuarium van de Deseado.

CIRCUITO COSTERO

Vanuit Puerto San Julian loopt een prachtige ripioweg langs de kust die wij volgen. We overnachten op een van de mooie plekjes aan zee samen met het geluid van de branding.

PUERTO SAN JULIAN

Gelukt! 's Ochtends om half acht staan we met z'n tweeën tussen honderden lopende, zwemmende, liggende en broedende pinguins.

PUERTO SANTA CRUZ

De pinguinkolonie is alleen te bereiken bij laag water. Dat is vandaag om 4.30 uur in de ochtend of om 5 uur in de middag. Wij kiezen voor de middag, zodat we de tijd hebben om de was te laten doen en de camper een schoonmaakbeurt te geven. De wandeling naar de pinguins start 17 km buiten het dorp bij een marinehaventje. Daar aangekomen bleek het tidstip dat we door hadden gekregen fout. Het is juist wassend in plaats van afnemend tij. Dat betekende overnachten voor de poort van de haven.

PUERTO SANTA CRUZ

Anders dan gisteren hebben we vandaag geen 'room with a view' op de gemeentelijke camping in Puerto Santa Cruz. Na 300 kilometer over een bijna kaarsrechte weg en met een krachtige zijwind zijn we aangekomen in dit plaatsje aan de oceaan om morgen pinguins te gaan bekijken.

LAGUNA AZUL

Na één nachtje Chili zijn we weer in Argentinië. We volgen de komende tijd de Ruta 3 langs de oostkust naar het noorden. We overnachten aan een kratermeer met uizicht over de eindeloze pampa's. Er staat weer eens een straffe wind met daarbij flinke windstoten.

CERRO SOMBRERO

Zeer drukke grensovergangen waren het vandaag, maar eigenlijk wel leuk, omdat als je de rij staat onverwachtse contacten maakt. We overnachten weer in het oversized oliedorpje Cerro Sombrero met zijn bijna onaangetaste moderne vijftigerjaren architectuur.

TOLHUIN

We hebben een paar mooie dagen doorgebracht in het park Tierra Del Fuego. Opvallend is dat een van de grootste bedreigingen voor dit gebied de bever is. Het dier hoort hier niet thuis, maar is 50 jaar geleden uit Noord Amerika meegebracht om te houden voor de vacht. Een mislukt project, de bevers ontsnapten en hadden geen natuurlijke vijanden. Het gevolg is overbevolking en bossen die afsterven. Op de foto een beverburcht met daar achter het bos dat afsterft.

PARQUE NACIONAL TIERRA FUEGA

De jaarwisseling is geluidloos voorbij gegaan. De champagne bewaren we tot het warmer weer wordt. Vandaag hebben we het park verder verkend. We kamperen op een ander terrein waar veel Argentijnen de eerste dag van het nieuwe jaar uitbundig vieren met een barbeque (rustig is anders).