PARQUE NACIONAL TIERRA FUEGO

Oudejaarsmaaltijd: soep van kipfilet, venkel, tomatenblokjes, ui en linzen. Bij de bereiding hadden we een gast,de grote roofvogel, die ook wel een hapje kip zou lusten.

PARQUE NACIONAL TIERRA DEL FUEGO

Wij zijn in het park net buiten de stad. Was Ushuaia een beetje een tegenvaller dan maakt dit park alles goed: geweldige landschappen, mooie wandelingen, heerlijk weer en eindelijk weer lekker buiten koken op de cobb.

USHUAIA

We zijn aangekomen in het zuidelijkste stadje ter wereld en dus ook het verste punt van onze reis. Vanaf hier heb je de mogelijkheid om cruises te maken naar Antartica. Helaas is de prijs hiervan zo hoog dat die niet past binnen ons budget.

TOLHUIN

We zijn weer terug in Argentinië, dat het middelste deel van Vuurland in bezit heeft. Het landschap is afwisselender dan verwacht. Naast de pampa's zijn er ook heuvels, riviertjes, meren en bossen. Wij kamperen aan Lago Fagnano en hebben veel wind maar ook zon! De eigenaar van de camping is een vrijbuiter en heeft zijn eigen ideeën over recycling. Wij staan uitstekend met uitzicht op de bergen en de witte koppen op de golven van het meer.

CERRO SOMBRERO

Na de Straat van Magallanes overgevaren te hebben, zijn we in Vuurland aangekomen. We overnachten in een stadje dat in 1958 gesticht is door een oliemaatschappij. We staan op een pleintje naast de oude bioscoop (goed voor 460 bezoekers) en voor een enorme sporthal voor de 500 bewoners.

PUERTO NATALES

Storm en windstoten tot 110 km per uur houden ons nog even tegen om de pampa op te rijden. We blijven nog een dag in het havenstadje dat begin vorige eeuw gesticht is door een Duitser voor de uitvoer van wol. Nu is het de uitvalsbasis voor het Park Torres del Paine en dat betekent rugzaktoeristen, hostals en outdoorwinkels. Veel gebouwen hebben nog de oorspronkelijke golfplaten of blikken bekleding.

PUERTO NATALES

Eerste kerstdag is overal ter wereld een dag waar alles gesloten is en de toeristen ronddwalen in bijna lege straten. Zo ook hier, maar gelukkig is het weer een stuk beter dan gisteren.

PUERTO NATALES

Samen met 3 Franse stellen en een Belgisch gezin hebben we spontaan kerstavond gevierd aan de haven van Puerto Natales. Met Chileense en Franse 'champagne' en lekkere borrelhapjes hebben we, ondanks het slechte weer, gezellig met elkaar ervaringen staan uitwisselen.

PARQUE NACIONAL TORRES DEL PAINE

Vandaag hebben we onze laatste wandeling in het park gemaakt. We kamperen nu voor de afwisseling op een camping. Warme douches en een mooi uizicht op de Torres Del Paine. Het valt op dat de volgels hier veel kleurrijker zijn dan in Europa, zoals deze specht die ons een tijdje gezelschap hield.

PARQUE NACIONAL TORRES DEL PAINE

Je moet er wat voor over hebben. Vanochtend hadden we slecht weer en reden we over een zeer hobbelige ripioweg door het park. De middag maakte het goed met een prachtige wandeling langs een waterval naar het bergmassief. We overnachten opnieuw 'wild' aan een meer.

PARQUE NACIONAL TORRES DEL PAINE

Om bij het park te komen moesten we via een winderige R40 de grens naar Chili weer over. We overnachtten op een eenzame plek aan een meer met uitzicht op het gebergte. Het enige gezelschap dat we hadden waren de flamingo's aan de rand van het water.

PARQUE NACIONAL LOS GLACIARES

IJsvrij. Op Antartica en Groenland na is hier het meeste ijs te vinden. Het eerste deel van de dag hebben we een boottocht gemaakt over Lago Argentina langs ijsbergen naar verschillende gletsjers. Daarna via een prachtige weg naar Glaciar Perito Moreno. Een gigantisch brede gletsjer met een ijswand waar je heel dichtbij kunt komen. Je wordt er stil van.

EL CALAFATE

Vreemd om al wekenlang in de zomer dik ingepakte kerstmannen tegen te komen. Maar ja, sommige dingen worden nu eenmaal universeel bepaald. Net als de schappen vol champagnes in de supermarkten om het nieuwe jaar in te wijden.

EL CALAFATE

Onverwachts mooi vogelreservaat aan het Lago Argentino bezocht. Roofvogels, eenden, ganzen, flaminigo's en tientallen andere vogels broeden in de Laguna Nimez naast elkaar.

EL CALAFATE

We zijn van het noordelijk deel van Parque Nacional Los Glaciares naar het zuidelijke deel gereden. Dat was een tochtje van 220 km door een prachtig kaal maar kleurrijk landschap. Onderweg kwamen we op een parkeerplaats twee schooiervosjes tegen, Zorro Gris.

EL CHALTÉN

Regen-wind-regen-wind-regen. De camperplek waar we staan is het begin van een wandeling naar bergmeertjes en mooie uitzichten op de toppen. Ondanks het slechte weer en geen uitzichten, blijven vele mensen de wandeling maken. Wij brengen de was weg. Daarna zijn lezen en kijken naar de wandelaars onze bezigheden.

EL CHALTÉN

Gisteravond zijn we nog van onze dure camping verhuisd naar een camperplek net buiten het dorp. Daar stonden nog een tiental andere reismobielen. Waaronder een Frans gezin met wie we samen de camper uit de haven hebben gehaald. Zij waren alweer vanuit het zuiden op weg naar het noorden. Het blijft flink waaien met af en toe krachtige windstoten. De camper staat dan behoorlijk te schudden. Vandaag nog een mooie wandeling gemaakt.

EL CHALTÉN

Veel wind hebben we vandaag gehad, maar ook zon en een aangename temperatuur. Een mooie wandeling gemaakt naar één van de 47 gletsjers in het park. Daar zat de omgeving helaas ingepakt in een wolk.

EL CHALTÉN

Vandaag zou een lastig stukje ruta 40 worden, een flink stuk ripio met leem. De afgelopenen dagen heeft het hier veel geregend en de weg was alleen begaanbaar voor 4x4, maar gelukkig is het nu zonnig. Het werd inderdaad een pittig stuk en gelukkig zonder  gladheid. Wij zijn nu in het PN Los Glaciares met uitzicht op de 3405 m hoge Fitz Roy. Op de foto een remake van de foto die ik in Den Haag had uitgezocht als achtergrond van onze blog.

GOBERNADOR GREGORES

Vandaag zijn we een flink eind afgezakt over de ruta 40, de 5200 km lange weg door Argentinië langs de Andes, naar het zuiden. Kleurrijke pampa's, prachtige wolkenluchten. Dit is het land van de gaucho, de lama en de kleine gehuchten. Op de foto Bajo Caracoles een dorpje dat Bruce Chatwin in 1975 al omschreef als 'a crossroads of insignificant importance with roads leading all directions apparently to nowhere'.

LOS ANTIGUES

Vanochtend verraste de campingbaas ons met zelfgebakken broodjes. Gelukkig konden die zonder probleem de grens over. Groente, fruit en beleg hadden we gisteren al opgemaakt. Het bleek allemaal niet nodig te zijn geweest. De grensovergang verliep soepeltjes en er werd niet gekeken in de auto. We staan nu in het Argentijnse tweelingdorp van Chile Chico. Door het microklimaat dat hier heerst, is het een oase voor fruittelers.

CHILE CHICO

Vandaag hebben we afscheid genomen van de Carrera Austral en zijn met de ferry het één na grootste meer van Zuid Amerika overgestoken naar Chili Chico. Morgen steken we de grens naar Argentinië over.

VILLA CERRO CASTILLO

Vanochtend hebben we de weg door het gebergte vervolgd om uiteindelijk af te dalen naar het dal van de Rio Ibáñez. We waren vroeg bij onze overnachtingsplek in het dorpje Cerro Castillo. Van een geplande wandeling naar oude rotsschilderingen kwam niets terecht. De straffe wind met zandstorm zorgde ervoor dat we niet ver kwamen.

RESERVA NACIONAL CERRO CASTILLO

Voor de Chilenen was vandaag een vrije dag: Maria onbevlekte ontvangenis. We hebben er weinig van gemerkt. We zijn een stukje naar het zuiden afgezakt en verblijven op een staatsbosbeheerachtige camping. Het is er zeer rustig. De enige medegebruikers zijn een fietsend stel uit Duitsland. We komen trouwens veel fietsers tegen uit alle delen van de wereld.

COYHAIQUE

In restaurants is de hoeveelheid eten die je krijgt enorm. Een stuk vlees van een halve kilo en patat genoeg voor een heel gezin zijn hier heel gewoon. We bestellen dan ook vaak één portie voor ons samen. Met de drankjes gaat het anders.

PARQUE RIO SIMPSON

We zijn een dagje gebleven op deze heerlijke camping in het groene dal. Voor het eerst hebben we onze fietsen gebruikt om een mooi tochtje te maken of de ripio in de omgeving.

PARQUE RIO SIMPSON

We hebben vandaag de slechtste ripio tot nu toe gehad inclusief een pas met steile haarspeldbochten. Gelukkig bleef het bij 35 km van de 200 die we moesten afleggen. Staan nu in een prachtig dal bij een biologische boer die ons net les in mate (bittere thee) drinken heeft gegeven.

PARQUE QUEULAT

Af en toe hoor je gedonder dan breekt een stuk van de hangende gletsjer af in Parque Queulat en zie je het ijs via de waterval naar beneden suizen. Mooi park met een camping die doet denken aan de parken in de USA (grote plekken met bqq plaats, water en een afdakje op gepaste afstand van de volgende kampeerder).

PUYUHUAPI

Vandaag zijn we 170 km afgezakt naar het 'pioniersdorpje' Puyuhuapi. De Carretera Austral die we volgen werd vanaf 1976 aangelegd op initiatief van Pinochet om het zuidelijk deel van Chili te ontsluiten. Het dorpje waar wij nu zijn werd in 1935 gesticht, ver van de bewoonde wereld, door drie Sudeten Duitsers. De gidsen en de kaart die we hebben, voorspelden niet veel goeds over de af te leggen weg: ripio, potholes, grote losliggende stenen en scherpe rotsen. Viel allemaal reuze mee. We hadden maar 50 km te maken met ripio, terwijl de rest onlangs geasfalteerd was. Volgens sommigen het einde van de romantiek om deze weg te bereizen.

PARQUE PUMALÍN EL AMARILLO

Een mooie wandeling door een deel van park gemaakt. De begroeiing is hier weelderig en de bomenstammen hebben veel medegebruikers zoals mossen, lianen maar ook kleurrijke struikachtigen. Mooie uitzichten over water, bergen en een gletsjer. De wegen en wandelpaden vragen om veel onderhoud volgens de parkwachters want anders groeit alles binnen de kortste keren dicht. We komen nauwelijks mensen tegen. Er heerst een serene rust.

PARQUE PUMALIN EL AMARILLO

Precies om 8 uur kwam de ferry aan in een druilerig Chaitén, de start van ons Carretera Austral avontuur. De eerste 30 kilometer was simpel over een asfaltweg naar het zuidelijk deel van Parque Pumalín. Dit park is in de jaren 90 van de vorige eeuw opgericht door het echtpaar Tompkins dat rijk was geworden van de kledingmerken North Face en Esprit. Ze worden wel de ecobaronnen van Chili genoemd. Een prachtig gigantisch groot park met her en der campingplaatsen die zijn ingericht alsof we op een golfbaan in Wassenaar staan. Keurig onderhouden gazons en borders dit in tegenstelling met regenwoudachtige omgeving.

CHILOÉ QUELLÓN

Het wordt een lange dag vandaag. Op het eind van de middag hebben we het park verlaten en zijn naar het 100 km verderop gelegen havenstadje Quellón gereden. Vannacht varen we over naar Chaiten om daar de Carretera Austral naar het zuiden op te pikken. We moeten ons om 0.00 uur melden en de boot vertrekt om 3.00 uur voor een tocht van 5 uur.

CHILOÉ CUCAO

We kamperen 2 dagen aan een meer, vlakbij de oceaan, in het nationaal park van Chiloé. Het is prachtig weer en we maken diverse wandelingen door de duinen en dichtbegroeide bossen. Normaal hoort het hier altijd te regenen volgens onze reisgids.

CHILOÉ CUCAO

Chiloé is bekend om zijn houten kerkjes. Zonder spijkers en met alleen maar houtverbindingen worden deze schuurachtige gebouwen met een klassiek voorportaal al sinds eeuwen gebouwd. Wonderlijk dat deze relatief grote kerken nog steeds in gebruik zijn. Vandaag de overtocht naar onze start van de carretera Austral naar Chaiten geboekt.

CHILOÉ ACHAO

Beetje eiland hoppen vandaag. Weer zo zo, maar beter dan op de foto's. Veel houten kerkjes gezien, een feest in het dorp waar we overnachten. Toch worden de bootjes die de bewoners van omliggende eilanden vervoeren, nadat ze inkopen hadden gedaan, naar huis brengen het thema van vandaag

CHILOÉ ANCUD

Het was een regenachtige ochtend. Weer om binnen te blijven en de zaterdagkrant te lezen. Gisteren hadden we de was weggebracht en konden die vandaag op het eind van de middag ophalen. Rond 13.00 uur ging de zon weer schijnen en hebben we heerlijk geluncht bij de plaatselijke markt: verse kabeljauw en zalm.

CHILOÉ

We zijn overgevaren na het eiland Chiloé. Begin 1600 hebben de Nederlanders het gebied in kaart gebracht. In het museum dat we bezochten zijn kaarten van het nationaal archief in Den Haag. We kamperen in de achtertuin op de klifs met uitzicht op de Pacific in Ancud. Dit havenstadje heeft regiofunctie met veel winkeltjes en een levendige handel in verse vis en schaaldieren, maar ook in groente en fruit.

AAN DE VOET VAN DE OSORNO

De Osorno is een vulkaan zoals een vulkaan eruit hoort te zien: een mooie kegel met ijs en sneeuw op de top. Reden genoeg om met de camper naar 1250 meter te rijden om aan de voet van de vulkaan een wandeling te maken. We eindigen vandaag op een camping aan een van de vele meren hier met een prachtig uitzicht op die Osorno.

PUERTO OCTAY

We overnachten aan een groot meer bij een oude Duitse nederzetting. De bebouwing doet denken aan de pionierstijd met de vele houten en golfplaten huisjes. Wat de omgeving bezonder maakt zijn de vele nog werkende vulkanen. De laatste grote uitbarsting was in 2011. We zijn vandaag naar de krater van de minst levende vulkaan gewandeld.

ANTICURA CHILI

Na 19 dagen verlaten we voor de eerste keer Argentinië. We hebben in die tijd een afstand van 3.300 km afgelegd. Via een betrekkelijk lage pas van 1305 m steken we de Andes over. Aan begin van de pas de Argentijnse grens en 39 km verder aan de overkant die van Chili. Hier krijgen we nieuwe papieren voor de auto en wordt inhoud van de camper geinspecteerd op verboden waren. We mogen geen plantaardige en vlees- en zuivelproducten meenemen. Gisteren en vanochtend hadden we al onze verse voedsel opgegeten, zodat we zonder problemen verder kunnen. We kamperen bij een restaurant 4 km over de grens waar we twee mooie wandelingen door een jungleachtig bos langs diverse watervallen hebben gemaakt.

VILLA LA ANGOSTURA

We zijn vijftien kilometer opgeschoven richting Chileense grens en brengen de dag door in het drukke toeristische stadje Villa la Angostura. Het zijn eigenlijk 2 dorpen. Eén aan de ruta 40 met een drukke winkelstraat in Zwitserse blokhuttenstijl met arcades waar dure sportkleding, chocola en prullen worden verkocht en het andere aan het meer 3 kilometer verder op. Al met al aardig wat kilometers in de benen vandaag.

IN DE VOORTUIN VAN MAXIMA

Via de ruta 40 gaan we weer iets naar het noorden om bij het merengebied over te steken. Vandaag overnachten we zo'n 40 km voor de Chileense grens aan een meer waar Maxima en Alex een vakantiehuis hebben laten bouwen. Het is opnieuw een goddelijk plekje dat we overdag delen met de picknickende lokale bevolking en 's avonds voor ons alleen hebben.

EL BOLSÓN

Sinds de jaren zeventig het hippiestadje in Argentinie. De oudere hippies zijn er nog steeds te zien op de markt die 2x per week wordt gehouden en waar kunstnijverheidsprullen en biologisch verantwoord voedsel wordt verkocht. Wij houden het op empanadas, met vlees en groenten gevuld gefrituurd deeg.

PARQUE NACIONAL LOS ALERCES

Het park is genoemd naar de alerce, Patagonische cipres, die hier groeit en familie is van de sequoia in California. De alcerce kan wel 2000 jaar oud worden en groeit zeer langzaam, zo'n 1 mm per jaar. De boom linksonder is maar 300 jaar oud en heeft een stamdoorsnee van 40 cm. De echt oude exemplaren bevinden zich op bijna niet te bereiken plaatsen. We doorkruizen het park van zuid naar noord over 50 km lange ripio weg naar een vrije camping aan een meer. Onderweg maken we nog een wandeling en opnieuw staan we weer op een prachtig plekje voor de overnachting.

PARQUE NACIONAL LOS ALERCES

Na een frisse nacht is het een prachtige dag geworden. Naast zo'n 100 schoolkinderen die in blokhutten overnachten zijn wij de enige kampeerders op het terrein. Gek genoeg merken we nauwelijks iets van hun aanwezigheid. De dag hebben we doorgebracht met een wandeling langs het meer naar een waterval en verder lekker geluierd en gelezen.

PARQUE NACIONAL LOS ALERCES

Vandaag een geweldig vervolg op onze tocht naar het westen. De route ging door een kleurrijk rivierdal met uitgesleten rotswanden om uiteindelijk te eindigen met het zicht op de besneeuwde bergen van de Andes. In het stadje Esquel hebben we onze voorraad eten en geld aangevuld. De nacht brengen we door in het nationale park in de buurt. Daar hebben we met uitzicht op een meer in de zon genoten van onze avondeten (=sinds dagen geen wind meer).

LOS ALTARES

We verlaten vandaag de kustroute naar Vuurland en steken over van oost naar west Argentinië langs de rivier Chubut. We volgen de R25 met stormachtige wind schuin tegen. Dit, met onverwachte pothols, vraagt de nodige concentratie onderweg. Halverwege stoppen we in dorpje met benzinepomp in de middle of nowhere en hebben een gezellige borrel met een stel uit Alaska die deze plek ook heeft uitgezocht om te overnachten.

GAIMAN

Storm, zware windstoten en stofwolken maar wel een zonnetje is vandaag het recept. We zijn na een rit van een kleine 100 km aangeland in een stadje dat rond 1900 is gesticht door immigranten uit Wales in het dal van de rivier Chubut. 's Middags worden hier nog de traditionele Britse High Thea's geserveerd. Wij kamperen op een klein terreintje in achtertuin van de vrijwillige brandweer.

PUERTO MADRYN

Tineke is gistermiddag en vannochtend bezig geweest met onze eerste was. Door de wind is die zo droog. We staan voor de tweede keer op een prima ACA (Automobiel Club Argentina) camping en krijgen met onze ANWB pas opnieuw korting. 's Middags hebben we heerlijk geluncht aan het strand.

PUERTO MADRYN

De plek waar we de afgelopen twee dagen hebben gestaan, is typisch zo'n verzamelpunt van reizigers per eigen camper uit Europa. Dit zijn vooral Fransen, Duitsers, Belgen en een enkele Italiaan. De diversiteit van voertuigen is groot en in alle prijsklassen: busjes, 4x4 toyota's en landrovers, grote vrachtwagens maar ook de grote witte alkoofcampers. Die laatste is populair bij de gezinnen met meestal 2 kinderen rond de 6 jaar  die we ontmoet hebben.